هر زمان که کوشش کنیم جسمی را از شکل خود خارج کرده و آن را به شکل و فرم دیگری در آوریم، می‌بینیم که آن جسم در برابر تغییر شکل مقاومت می‌کند. اگر نیرویی به جای حرکت دادن جسم بخواهد آن را از شکل اصلی خارج کند، می‌گوییم که آن جسم تحت تنش قرار دارد. تنش عبارت است از نیرویی درونی که در برابر تغییر شکل جسم مقاومت می کند. نیرو از خارج جسم بر نقطه ای وارد می شود و تنش در درون جسم در مقابل آن نیرو مقاومت می کند. تنش نیرویی است که بر واحد مساحت توزیع می شود. ممکن است تنش به صورت کششی، تراکمی، یا برشی باشد. برش به علت نیرویی است که در امتداد سطح جسم عمل می کند. سطوح ابر حمام (اسفنج) تحت تنشهای برشی هستند، زیرا وقتی آن را بر تن خود می مالید نیروهای اصطکاک در امتداد آن سطوح وارد می شود. نکته‌ی مهم این است که در مورد برش، نیرو وارد شده، با سطح جسم موازی است (دقت کنید که منظور از موازی بودن نیروی برش با سطح جسم، موازی بودن آن با سطح بریده شده است). تنش برشی حالتی از تنش است که در آن ذرات جسم نسبت به هم می‌لغزند.
معادله‌ی محاسبه‌ی تنش برشی میانگین عبارت است از:
T= تنش برشی F= نیروی وارد شده A= مساحت سطح مقطع جسم که موازی است با جهت بردار نیروی وارد شده.
