کشش سطحی ویژگیای در مایعها است که باعث میشود لایه بیرونی آنها به صورت ورقهای کشسانعمل کند. این همان ویژگیای است که موجب ربایش دو سطح مایع به یکدیگر میشود؛ مانند دو قطرهی آب که همدیگر را میربایند و قطرهی بزرگتری میسازند. کشش سطحی کمیتی است که بعد نیرو در واحد طول یا انرژی در واحد سطح دارد و در فیزیک معمولاً با نشان داده میشود. کشش سطحی را همچنین میتوان مقدار کار لازم برای ایجاد واحد سطح مشترک جدید در نظر گرفت.
الف)رابطه دما با کشش سطحی با بالا رفتن دما،کشش سطحی پایین می اید.
ب)اثر ناخالصی در کشش سطحی:
۱-اگر ناخالصی جز مواد فعال سطحی باشد باعث کاهش کشش سطحی میشود.
2-اگر در مایع به طور کامل حل شود تاثیری ندارد.
۳-ناخالصی که کشش سطحی را افزایش میدهند. موادی مانند الکترولیتهای معدنی (نمک-اسید و باز)زیرا این مواد به جای سطح مایع ترجیح میدهند در عمق مایع قرار گیرند.